Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
ingerować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ingerowaćruję, ingerowaćruje {{/stl 8}}{{stl 7}} zajmować się jakimiś sprawami bez zgody osób zainteresowanych; mieszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prusy ingerowały w politykę Rzeczypospolitej. Państwo nie ingeruje w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ingerować — ndk IV, ingerowaćruję, ingerowaćrujesz, ingerowaćruj, ingerowaćował «mieszać się, wtrącać się do czegoś; wywierać wpływ na coś (na kogoś)» Ingerować w czyjeś prywatne życie. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
ingerowanie — n I rzecz. od ingerować … Słownik języka polskiego
wtrącić — dk VIa, wtrącićcę, wtrącićcisz, wtrąć, wtrącićcił, wtrącićcony wtrącać ndk I, wtrącićam, wtrącićasz, wtrącićają, wtrącićaj, wtrącićał, wtrącićany 1. «powiedzieć jakieś słowo, zdanie, wygłosić jakąś uwagę przerywając tok własnej lub czyjejś… … Słownik języka polskiego
wtrącać się – wtrącić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mieszać się w czyjąś rozmowę, dodawać coś od siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wtrącił się do rozmowy ze swoimi głupimi uwagami. Jest gadatliwa, zawsze musi się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
